در این تحقیق به روش مقایسه ای، شیوه های ساخت فعل های ماضی و کیفیت آن در دو زبان ترکی آذربایجانی و فارسی مورد بررسی قرار گرفته است. از نظر شیوه ساخت و تعداد اجزای فعلی و ویژگی اجزا و شیوه ترکیب آن ها تفاوت های مسلم مشاهده گردید و در زمینه مفهوم و کاربرد فعل های ماضی تشابه به مراتب بیشتر از تفاوت است. به دلیل قاعده مندی بیشتر دستور زبان ترکی آذربایجانی نسبت به زبان فارسی، گستردگی و تنوع فعل های ماضی و اجزای آن ها چون شناسه ها، میانوندها و فعل های شبه کمکی و کمکی بیشتر از فعل های زبان فارسی است. گاهی یک فعل ماضی در زبان ترکی آذربایجانی خود چندین ساختار دارد که این ویژگی در زبان فارسی دیده نمی شود.

من المعروف، أن العربیة لن تشهد ما یدنو من القرآن فصاحة و بلاغة، فألفاظ القرآن هی لب کلام العرب و زبدته و واسطته و کرائمه، و علیها اعتمد الفقهاء والحکماء فی أحکامهم و حکمهم، و إلیها مفزع حذاق الشعراء والبلغاء فی نظمهم و نثرهم. فهو ذخیرة هذه اللغة، و هو سر علومها التی قامت لخدمة نصه، بل هو سر حفظها حیة نابضة أمام عوارض العصور. و قد حفظ لنا هذا الکتاب نصوصا من لهجات العرب التی لا رقی الشک إلی فصاحتها و سلامة الفاظها لغة و أداء.إن الذی ترمی إلیه هذه الورقة فی النحو و بعض مسائله و أبوابه، هو استجلاء معانی النحو، و تمییز طرائق التعبیر بعضها عن بعض، والاهتداء بمعانی النحو فی أسالیب الکلام، و مراتبها من الدقة والإصابة، و تفاوتها فی الإیجاز والإسهاب، و فی الوضوح والإبهام. فإخلاء النحو من معانیه، و استبعاد تلک المعانی من الدراسة النحویة هو الذی یصمه بالجفاف والجفاء و مرارة المذاق و مجانفة الأذواق. فالورقة هذه محاولة متواضعة حول أفانین النحو العربی المنبثقة من القرآن، إذ حاولنا من خلالها الکشف عن کثیر من التعبیرات النحویة التی لا یختلف بعضها عن بعض إلا لأجل إضفاء معنی جدید. و بما أن القرآن یفوق الشعر العربی و نثره مبنی و معنی، نری التراکیب القرآنیة و معانیها القیمة مادامت موجودة حول قاعدة ما من قواعد النحو العربی، حیث هی موضوع استنباط القواعد النحویة لا العکس. مع أن هدف القرآن لیس هو تحدید أسالیب النحو العربی، و لکن السبب الرئیسی لنشأة النحو العربی هو القرآن الکریم. فالقرآن الکریم جملة و تفصیلا هو المفصل العمود والأساس لفقریات النحو العربی و قواعده، معتمدین فی هذا علی الکتب النحویة التی شیدت صرح النحو القرآنی لاسیما «معانی النحو» لفاضل السامرائی، و «نحوالقرآن» لعبد الستار الجواری و کتاب «من وحی القران» لإبراهیم السامرائی.

«اضافه» در زبان، عبارت است از اسناد یک اسم به اسم دیگر به قصد فایده ای همچون تعریف، تخصیص، تخفیف و توضیحات مختلف دیگری که حسب نیاز لفظ مضاف، پدید می آید. در ترکیب اضافی، اسم دوم را متمم اسم اول دانسته اند و براساس نیازی که در لفظ نخست وجود دارد، فایده و حتی نوع اضافه مشخص می شود. این فایده در زبان عربی زیر عنوان های «تعریف»، «تخصیص»، «تخفیف» و «فرار از قبح» مطرح شده است؛ اما در زبان فارسی، با عنوان کلی «متمم» از آن سخن رفته است که به انواع مختلفی تقسیم می شود. بی شک، ترکیب های اضافی، صرف نظر از نوع آن ها، نقش مهمی ازلحاظ معنی سازی در جملات دارند و کمترین کوتاهی در درک رابطه دوطرف اضافه و نقش معنی سازی آن ها در ساختار کلی عبارت، در فهم و درک معنا اختلال جدی ایجاد می کند. نوشتار پیش رو که به روش تحلیلی-توصیفی انجام پذیرفته و انواع ترکیب های اضافی را در زبان عربی و فارسی بررسی کرده است، روشن ساخته که ترکیب های اضافی در هردو زبان فارسی و عربی، با همه تفاوت هایی که ازنظر تعریف و مصداق دارند، در بسیاری جنبه ها باهم مشترک هستند و کارکردی مشابه دارند؛ همچنین در پژوهش حاضر روشن شد که در برخی موارد از مباحث نظری، اضافه در فارسی متاثر از زبان عربی بوده است.

Purpose: Managers are one of the important elements of an organization, for this reason, in order to draw the future of the organization, it is necessary for the planners to specify the conditions of their selection and appointment. Therefore, the current research has been done with the aim of identifying and analyzing the components of selecting future principals.Method: In this research, Comparative and benchmarking method is used as a prospective approach. This approach is based on the belief that today's advanced organizations/countries can be considered as a model for the future of another organization/countries in their respective subjects. For this, first, the fields of comparison and benchmarking were determined using Brody's four-step comparison method; then the countries of Canada, Finland, Australia, South Africa, and Japan were selected according to the qualitative balance value in the international advanced TEAMS test, human development index, life quality index(health, instruction, and welfare), education quality index, and other scientific-scholarly indexes; finally, by extracting the criteria for the selection and appointment of principals through content analysis and comparison with Iran, the proposed framework for Iran has been presented.Findings: A total of 61 components for the selection of secondary school principals were identified from among the studies conducted in the selected countries in this article. By extracting the commonalities and differences of each of the components among the countries, it was found that the highest index of manager selection and appointment belongs to Japan and the lowest one is related to Finland.Conclusion: There are similarities between the components of selection of principals of secondary schools in Iran and selected countries. In Iran, special attention should be paid to important components such as adherence to religious principles, appropriate personality traits, creativity and innovation, motivation to develop capabilities, professional growth, power of supervision and accountability, social image, leader skills, and purposefulness and foresight.

زبان­شناسی نقش ­گرا از مهم ترین رویکردهای زبان­ شناسی قرن بیستم است که بر نقش زبان و واحدهای ساختاری آن تأکید دارد و ساختی فراتر از جمله یعنی متن را بررسی می کند. بنیان دستور هلیدی بر دو صفت نظام­ مند و نقش ­گرا استوار است. نظام معنایی با کلّی­ترین کارکردهای زبان-که هلیدی آن را فراکارکرد یا فرانقش می ­نامد-در ارتباط است. فرانقش اندیشگانی بر اساس دستور نقش­ گرای هلیدی شش نوع است: مادی، ذهنی، رابطه­ ای، رفتاری، وجودی و کلامی که در این پژوهش به طور مقایسه­ ای فرایندهای­ شش گانه در دو اثر از آثار منثور مولوی یعنی مجالس سبعه و مکاتیب با روش توصیفی-تحلیلی بررسی خواهد شد تا به این سؤال پاسخ داده شود که آیا بین بسامد انواع فرایندها و ساختار نوشتاری و خطابی که وجه بارز این آثار محسوب می­شود، رابطه ­ای وجود دارد؟ تا بتوان به نوعی به سبک­شناسی این آثار بر اساس فرانقش­های اندیشگانی مطرح در دستور نقش­گرای هلیدی به تأثیرپذیری از جهان بینی نویسنده دست یافت. نتایج به دست آمده بیانگر این است که در مجالس سبعه، فرایند مادی و در مکاتیب، فرایند رابطه ای، بسامد بیشتری دارند که علت آن را می­توان در نوع کارکرد هر فرایند با توجه به موضوع مجالس سبعه که خطابه و مجلس­گویی و مکاتیب که نامه­های مولوی است، دانست. از طرف دیگر، از عناصر پیرامونی نه­گانه، عنصر مکان در هر دو اثر بسامد بالایی دارد. با توجه به این که فرایند مادی، عامل بالابرندۀ گذرایی و فرایند رابطه ­ای، عامل پایین آورندۀ گذرایی متن است، گذرایی پایین مکاتیب به دلیل وجود بسامد بالای عناصر پیرامونی تا حدودی جبران شده است تا متن به هدف خود که تعلیم اخلاق و انسانیت است، نائل گردد.

هدف این پایان نامه بررسی مقا یسه ای تاثیر تدریس گرامر از طریق تمرینهای تفسیری و نشانه های تصویری بر درستی نوشتار زبان آموزان بوده است.زبان آموزان این تحقیق شامل 60 خانم با رنج سنی 21-35 بوده است که در موسسه علوم و فنون کیش در حال تحصیل زبان انگلیسی بودند. این زبان آموزان بعداز گذراندن امتحان آزمایش شده PET در دو گروه آزمایشی سی نفره قرار گرفتند. Pre-test شامل یک امتحان نوشتاری طراحی شده توسط محقق بوده است که در آن زبان آموزان یک متن درباره موضوع داده شده نوشتند و متن دیگری با جاهای خالی را با کلمات داده شده که شامل نکات گرامری بودند تکمیل کردند.بعد از دوره آموزشی، post-test که امتحانی مشابه pre-test بوده اجرا شد. داده های آماری از طریق ANCOVA موردبررسی قرار گرفتند.نتیجه حاکی ازآن بود که تفاوتی بین تدریس گرامر از طریق تمرینهای تفسیری و نشانه های تصویری بر درستی نوشتار زبان آموزان وجود ندارد.به بیان دیگر هر دو روش تدریس، تاثیر یکسانی بر نوشتار زبان آموزان دارد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

ناقش هذا البحث الجمل الإنشائیة، والخبریة، والمشترکة بین الخبر، والإنشاء مقارنا بینها علی ضوء ما ذهب إلیه البلاغیون، والنحاة، والأصولیون من آراء، و نظریات متمیزة، فاستخلص من آرائهم أربع نظریات لکل منها أسسها، و أدلتها الخاصة.ثم ناقش المقال نظریة الرضی من خلال عرض نظریة المشهور للنحاة، والبلاغیین متناولا اعتراضه علی ما ذهب إلیه جمهور النحاة. کما ناقش السید الشهید الصدر، نظریة وحدة مدلول الجملتین التی ذهب إلیها صاحب الکفایة، و رأی أن الاختلاف بین الجملتین موجود حتی فی حالة تجردهما عن المدلول التصدیقی، کما رد علی السید الخوئی، الذی رأی دلالة الجملتین علی إبراز أمر نفسانی کقصد الحکایة فی الجملة الخبریة، و قصد غیر الحکایة فی الإنشائیة. فتناول أربعة اعتراضات للسید الخوئی علی نظریة المشهور، و هی دلالة الجملتین علی النسبة التامة، وفندها مؤیدا للمشهور.و فی نهایة المطاف ذهب السید الشهید إلی نظریة النسبة التصادقیة. و إن النسبة التصادقیة بین مفهومین کما یقول السید الشهید لها حصص عدیدة إحداها: النسبة التصادقیة بلحاظ، و عاء التحقق کما فی الجملة الخبریة، والأخری: التصادق فی عالم السؤال، والاستفهام کما فی جملة الاستفهام، و ثالثة: التصادق فی عالم التمنی.